آيا رهبري در ايران كه دائمي است به جز چند استثناء مثل از دست دادن صلاحيت كه در آن زمان رهبر تغيير مي كند، تعارضي با جمهوريت ندارد؟

اينکه رهبري در ايران دائمي است به هيچ وجه صحيح نمي باشد ؛ بلکه آنچه در قانون اساسي بر اساس انديشه سياسي اسلام مشخص گرديده ، تصدي مسئوليت رهبري توسط فقيه جامع الشرايط منتخب نمايندگان مردم تا زماني است که داراي شرايط و صلاحيت هاي لازم باشد و اين موضوع نه تنها يک استثناء بلکه يک اصل مهم و داراي پشتوانه مستحکم ديني و عقلي مي باشد . که در عين حال هيچ گونه تضادي با جمهوريت ندارد . توضيح اينکه ؛ هر چند يکي از ويژگي هاي نظام جمهوري محدود بودن زمان تصدي مسئوليت هاي اجرائي يا قانونگذاري براي رئيس جمهور و ... ، در جهت جلوگيري از مفاسد قدرت و همچنين استفاده از نيروهاي جديد و کارآمد تر است ، اما با نگاهي دقيق به مباني و فلسفه ولايت فقيه ، شرايط و صلاحيت هاي لازمه ، مسئله مشروعيت و نظارت مستمر خبرگان بر وي و بالآخره نحوه برکناري وي ، همگي بيانگر اعمال ويژگي ها نظام جمهوري آنهم به صورت کاملاً دقيقتر و موثرتر پيرامون ولي فقيه مي باشد .